Kennisbank

Paspoorten voor de Bouw

Om hergebruik van grondstoffen op materiaal-, product-, element- en objectniveau te bevorderen worden materiaalpaspoorten, of kortweg ‘paspoorten’, binnen de bouwsector terecht gezien als een belangrijk middel om te komen tot een circulaire bouw. Voor de goede orde, onder de bouwsector verstaan we zowel de B&U-sector (burgerlijke en utiliteitsbouw: gebouwen) als de GWW-sector (grond-, weg- en waterbouw: infrastructuur). In deze leidraad aangeduid met de ‘bouw’ of de ‘bouwsector’. Het kunnen vergelijken en uitwisselen van digitale weergaven van objecten in de bouw is essentieel voor een circulaire bouwwereld. Paspoorten moeten dan ook vergelijkbaar en uitwisselbaar zijn. Doordat afspraken tussen paspoortbeheerders ontbreken, bestaat het risico dat dit niet vanzelfsprekend tot stand komt. De definitie van een materialenpaspoort: “Een materialenpaspoort is een digitaal document dat een object in de B&U of GWW-sector vastlegt. Het documenteert waar een object uit bestaat (zowel kwalitatief als kwantitatief), hoe het is gebouwd en waar het zich bevindt. Het documenteert het eigenaarschap van het geheel en/of de delen.”